Stap 3: Samen verbeelden

Donderdag 8 oktober kwamen we bijeen voor een bijeenkomst met de klankbordgroep voor het project Nijmeegseweg. Om het allemaal zo veilig mogelijk te kunnen houden waren er uitgebreide voorzorgsmaatregelen genomen in verband met corona. Zo hadden alle deelnemers mondkapjes en was de klankbordgroep in drie groepen verdeeld over drie verschillende ruimtes in het gebouw van het Olympus College.

We weten van de vorige bijeenkomst welke sfeer de bewoners het liefst zien rondom de Nijmeegseweg. Nu was het tijd om die gewenste sfeer samen te verbeelden. Na een korte presentatie waarin de eerste conclusies en gezamenlijke ambities voor het project aan de orde kwamen, werden de mensen uitgenodigd om aan de slag te gaan. Het doel van de avond was om in een maquette van circa 1 bij 1,5 meter groot te onderzoeken waar de nieuwe woningen, voorzieningen, speelplekken en groen een plek zouden kunnen krijgen. En zo samen te verbeelden we hoe nieuwe gebouwen samen met de inrichting van de openbare ruimte een meerwaarde kunnen geven aan de wijk Malburgen als geheel. Hiervoor hadden we een dozen vol verschillende bouwblokjes, allerlei landschappelijke elementen zoals boompjes en gekleurd papier voor verharding en groen meegenomen.

Dit deden we in drie aparte groepen. Elke groep ging met dezelfde opgave aan de slag, maar kreeg een ander hoofdidee mee voor de beleving van de Nijmeegseweg. Een groep ging aan de slag met de situatie zoals hij nu is; de Nijmeegseweg met een brede groene middenberm. De tweede groep kreeg als opdracht de Nijmeegseweg als stadsstraat te verbeelden, waarbij de rijbanen naar elkaar toe worden gebracht tot een smaller wegprofiel. De derde groep had als opdracht de weg als slinger een nieuwe positie in het gebied te geven, waarbij de middenberm smal danwel breed mocht zijn.

De bewoners zijn zeer betrokken en de discussies begonnen dan ook al direct rondom een blanco maquette. Door samen de lege maquettes in te vullen met bouwblokken, wegen en groen, werden de discussie- en knelpunten snel zichtbaarder. Deze manier van werken leidde wederom tot leuke gesprekken tussen de bewoners onderling en met ons. De meerwaarde om zo in gesprek te gaan met de mensen die het gebied dagelijks gebruiken en dat in de toekomst ook zullen doen, was direct voelbaar. Sommige onderwerpen bleven onderwerp van hevige discussie, over andere werd men het snel eens, zoals het belang van goede oversteekplekken. Uiteindelijk zijn alle drie de groepen tot een maquette gekomen waar de hele groep min of meer achter stond.

Na een uur werken, was het tijd om de modellen te evalueren zodat iedereen zijn of haar mening hierover op papier kon zetten. De maquettes maakten een rondje langs de drie lokalen, zodat alle groepen de resultaten konden bekijken en voorzien van plus- en minpunten.

De drie verschillende maquettes toonden ondanks hun andere invalshoek ook veel overeenkomsten. Aan ons als ontwerpers van od205 is nu de vervolgstap om tot één stedenbouwkundig plan voor het gebied te komen.