W-hal benoemd tot rijksmonument

De W-hal op het campusterrein van de TU Eindhoven is benoemd tot rijksmonument. Het ontwerp van Sam van Embden en Jacques Choisy, van bureau od205, stamt uit de midden jaren 50 en is een schoolvoorbeeld van de naoorlogse modernisering. De aanwijzing vond plaats in het kader van het Aanwijzingsprogramma Wederopbouwperiode 1940-1965, dat door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed wordt uitgevoerd.

Het complex is ontworpen als een geheel van drie hoge gebouwen omgeven door een zevental lage gebouwen. De gebouwen hebben een eenvoudige structuur die flexibel gebruik mogelijk maakt. De grote ruimtes maakten interne verhuizingen mogelijk om zo te voldoen aan de veranderende wensen door de tijd heen. Het meest kenmerkende van de campus zijn de glazen loopbruggen die alle gebouwen aan elkaar verbonden. Deze overdekte, glazen loopbruggen staan symbool voor de gewenste kennisuitwisseling en integratie tussen de verschillende faculteiten.

De architecten zochten tijdens het ontwerp de grenzen van de (toenmalige) technische grenzen opgezocht. De constructie omvat een opgespannen dak aan trekstangen. Dit zorgde voor een vrij indeelbare ruimte. De tussenvloeren waren onafhankelijk van de dragende constructie wat ook weer ten goede kwam aan het flexibele gebruik. Essentieel voor de campus was de samenhang tussen de gebouwen, het landschap en de stedenbouwkundige structuur. Door het toepassen van grote glasgevels en open constructies ontstonden er interessante verbindingen tussen het interieur en het exterieur.

In 2007 dreigde de W-hal nog gesloopt te worden, maar werd in 2011/2012 alsnog ingrijpend gerenoveerd. Deze transformatie/renovatie vormde uiteindelijk geen belemmering om het gebouw alsnog de beschermde status te geven.